Çocuğunuz kaybolursa ne yapacağını biliyor mu?

CEPA'da kaybolursa ne yapacağını görmek için saklandığım kızıma bir daha kaybolursa ne yapması gerektiğini şöyle anlattım; 

• Olduğun yerde bekle "ANNE, BABA" diye bağır. 
• Bu sırada yanına gelerek elini tutmaya çalışan veya seni bize götüreceğini söyleyerek yanına yaklaşan kişilere  "HAYIR SEN BENİM ANNEM BABAM DEĞİLSİN ONLAR BENİ BULURLAR" diyerek bağır, sana dokunulmasından hoşlanmadığını bizlerin de buna çok kızdığımızı söyle.  
• Eğer o bu kişi seni götürmek için ısrarcı olursa (Allah korusun) MUTLAKA SEN BENİM ANNEM BABAM DEĞİLSİN diyerek bağırmalısın. (Çünkü o kadar ses içinde insanlar çocuğumuzu kendi ailesine kapris yapıyor şeklinde değerlendirebilir. Çocuğu götürmeye çalışan kişinin anne veya babası olmadığının duyrulması çok önemli)
• Cebine bizlerin isim ve telefonlarımızın yazılı olduğu bir not koyduk, zaten babanın cep telefonunu da biliyorsun, üniforması olan bir güvenlik görevlisi, veya kocaman bir mağazanın kasasında duran kişiye (ama sadece kasasında duran kişiye) giderek cebindeki nottan bizi aramasını rica edebilirsin.
• Herhangi birisi seni götürmek isterse ASLA gitme, hep kalabalığın içinde ol. Kalabalıktan sakın ayrılma. 

Benim bildiklerim bu kadardı, daha fazla anlatıp hepsini unutmasını istemedim. Az ama öz bilmeli diye düşündüm....  

Kızıma kaybolursa ne yapacağını öğrettim

İki hafta önce pazar günü öğleden sonra CEPA Alışveriş Merkezine gitme gafletinde bulunduk. Hırkaları, beslenme çantaları yetmiyormuş gibi bir de scotters'ını almak istedi ve ben de ne yazık ki kabul ettim!!!

O kalabalıkta scooters'ına binen kızım tüm uyarılarıma rağmen bizi bırakıp yanımızdan ayrılıyor, 30-40 m gittikten sonra da dönüp geliyormuyuz diye kontrol ediyordu. Ufaklık oraya buraya serpiştirilmiş oyuncaklara takılıyor, babamız havalara bakarak geziniyor, öyle olunca tüm iş ortada bir yerde durup bir gözümle sağa bir gözümle sola bakmaya çalışan bana kalıyordu. Sonunda  "nush ile uslanmayanı etmeli tekdir, tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir" diye düşünerek ufak kızımı babasına emanet ettim, büyük kızımı görünmeden takip etmeye başladım. Epey uzaklaşmış olan kızım arkasına dönüp baktı, beni göremedi ve oyun başladı....

Dişim Çok Acıyor Anne!

Büyük kızımın kendisinden 1 yaş büyük iki kız arkadaşı var. İkisi de birer süt dişini kaybetti. Genelde benimkine -sen küçüksün- muamelesi yaptıkları için kızım onları taklit ederek, büyüdüğünü ispatlamaya çalışıyor. Winx'ler küçük bebekler içinmiş, saçını beline kadar uzatacakmış, neden herkesin ipad'i varken onun yokmuşmuş. 

Son hikayemiz bir akşam -anne benim de dişim sallanıyorla- başladı. Dişi sallanmıyordu elbette. Gece yatmadan önce kitaplarını okurken kızım da eliyle dişini sallayıp "anne dişim çok acıyor" mızmızlanması  yapıyordu. Hemen dişini kontrol ettim bir şey yoktu, ilk 4-5 sefer sakin bir ses tonu ve sevecenlikle dişinin çıkamayacağını anlattım 5. seferden sonra artık sevecenlikten eser kalmamış yapmacık bir kibarlıkla onu ikna etmeye çalıştım 8.'de artık iyi bir çıkıştım o da bir daha dişi hakkında konuşmaktan vazgeçti.

Merhabalar

İkinci kızıma hamileyken, soranlara ikincisinin de kız olduğunu söylediğimde en genel  cevap "olsun, sağlıklı olsun da hepsi evlat"'dı daha sonra sırayla şu cevapları duyuyordum;  "hay Allah bu da oğlan olsaydı keşke", "bir oğlan bir kız ne güzel olurdu".  Oysa ben 5 tane çocuğum olsa beşinin de kız olmasını isterdim. Dün Hürriyet gazetesinde Prof. Dr. Osman Müftüoğlu'nun röportajında da "kız evlat ömrü uzatıyor" tespitini okuyunca ne kadar şanslı olduğuma bir kez daha inandım.  Kızlarımdan birisi 5 yaş 7 aylık diğeri 2 yaş 5 aylık. Biri esmer biri sarı, büyük kızım hareketli (moda deyimiyle) küçük kızım (şimdilik) daha uysal. Nasıl bir yetişkin olacaklar ve ben annelik maceram boyunca nasıl bir anne olacağım? Birinci kızımda daha tahammülsüzdüm, daha acemiydim. Yanlışlar yaptım. Gittikçe biraz daha sabırlı oluyorum, yapılması gereken işler konusunda pratiklik kazanıyorum. Onlar mı beni büyütüyor ben mi onları acaba?