Merhabalar

İkinci kızıma hamileyken, soranlara ikincisinin de kız olduğunu söylediğimde en genel  cevap "olsun, sağlıklı olsun da hepsi evlat"'dı daha sonra sırayla şu cevapları duyuyordum;  "hay Allah bu da oğlan olsaydı keşke", "bir oğlan bir kız ne güzel olurdu".  Oysa ben 5 tane çocuğum olsa beşinin de kız olmasını isterdim. Dün Hürriyet gazetesinde Prof. Dr. Osman Müftüoğlu'nun röportajında da "kız evlat ömrü uzatıyor" tespitini okuyunca ne kadar şanslı olduğuma bir kez daha inandım.  Kızlarımdan birisi 5 yaş 7 aylık diğeri 2 yaş 5 aylık. Biri esmer biri sarı, büyük kızım hareketli (moda deyimiyle) küçük kızım (şimdilik) daha uysal. Nasıl bir yetişkin olacaklar ve ben annelik maceram boyunca nasıl bir anne olacağım? Birinci kızımda daha tahammülsüzdüm, daha acemiydim. Yanlışlar yaptım. Gittikçe biraz daha sabırlı oluyorum, yapılması gereken işler konusunda pratiklik kazanıyorum. Onlar mı beni büyütüyor ben mi onları acaba?