İki hafta önce pazar günü öğleden sonra CEPA Alışveriş Merkezine gitme gafletinde bulunduk. Hırkaları, beslenme çantaları yetmiyormuş gibi bir de scotters'ını almak istedi ve ben de ne yazık ki kabul ettim!!!
O kalabalıkta scooters'ına binen kızım tüm uyarılarıma rağmen bizi bırakıp yanımızdan ayrılıyor, 30-40 m gittikten sonra da dönüp geliyormuyuz diye kontrol ediyordu. Ufaklık oraya buraya serpiştirilmiş oyuncaklara takılıyor, babamız havalara bakarak geziniyor, öyle olunca tüm iş ortada bir yerde durup bir gözümle sağa bir gözümle sola bakmaya çalışan bana kalıyordu. Sonunda "nush ile uslanmayanı etmeli tekdir, tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir" diye düşünerek ufak kızımı babasına emanet ettim, büyük kızımı görünmeden takip etmeye başladım. Epey uzaklaşmış olan kızım arkasına dönüp baktı, beni göremedi ve oyun başladı....
İlk önce geri döndü, en son girdiğimiz oyuncakçı mağazasına baktı. Hiç paniklemedi çok şaşırdım. Yaklaşık 3-4 dakika sakin fakat elbette merakla en son gittiğimiz yerlere baktı. Oyuncakçının oyun alanlarını da gezdikten sonra orada olmadığımıza kanaat getirdiğinde, suratı düşmeye başladı ve tam ağlayacakken ben de onu arıyormuşum gibi yaparak karşısına çıktım. Sonra da benden neden ayrılmaması gerektiği konusunda güzel nutkumu çektim. Bak nasıl birbirimizi kaybetmiştik, ne kadar çok aramıştık, peki kaybolursa neler yapması gerektiğini biliyor muydu? Aramızdaki dialog şöyle devam etti;
Kızım- Peki beni bulamasaydın gider miydin?
Ben- Hayır anneciğim gider miyim hiç seni bulana kadar uğraşırdım, her yere sorardım.
Kızım- Hiç bir yerde bulamasaydın ne yapardın?
Ben- Ne yapacağım kızım polise haber verirdim, çıldırırdım, mahvolurdum.(Bu dialog bu kadar kısa değil elbette, ama ısrarlı ısrarlı sen ne yapardın sorularından sonra, bende de sanki gerçekten kaybetmişim de bulmuşum ruh hali gelişerek kızıma böyle duygusal cevaplar vermeye başlayınca kızım bombayı patlattı)
Kızım- Anne yemek yemeden pamuk şeker yiyebilirmiyiiiiim lüüüttffeeeenn!!
Ben- Hayır yaaa nerden çıktı pamuk şeker? böyle bir şeye izin vermeyeceğimi biliyorsun
Kızım- E beni kaybediyordun zaten, beni sevindirmek için alman gerekmez mi? arkamdan bakmamışsın beni kaybetmişsin, hiç üzülmüyor musun? (allahtan - suçluluk duymuyor musun?- kelimesini henüz bilmiyor)
Alınan Ders: Ders vermeye başlamadan önce, öğrencinin de dersi öğrenmeye hazır olduğundan emin ol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder