Off offf dün bir eğitimciyle görüştüm. Biraz tanıdıktan sonra O'na sadece eğitimci demenin yanlış olduğuna karar verdim. Eğitime gönül vermiş, kendini bu alanda akademik olarak da geliştirmiş, bundan sonraki hayali bildiklerini kendi eğitimci arkadaşlarına aktarmak olan bir öğretmen (eğitimcinin eğitimi). Umarım kızıma böyle bir öğretmen denk gelir. kısacık konuşmamızda aklımı iyice karıştırması ezberimi bozması dışında her şey güzeldi. Bana şunları anlattı...
- Siz devlet okulu mu? özel okul mu? diye düşünüyorsunuz ama bence ilk önce çocuğum okula hazır mı? diye düşünün. 6 yaş bence çok erken.
Ben- ?????? ama artık müfredat değişti diyorlar küçük çocuklara uygun hale getirilmiş.
-Doğru değişti ama ilk üç sınıf için değişti, çocuğunuz 1-2 ve 3. sınıflarda daha çok oyun ağırlıklı kolay bir programa devam ederken 4. sınıfta, henüz dokuz yaşında, 10 yaş çocuğunun kapasitesine göre hazırlanmış (hatta bence 10 yaşa göre bile ağır olan) bir programa dahil olmak zorunda kalacak.
O arayı 4. sınıfta kapatabilirse ne ala kapatamazsa sınav bazlı bu eğitim sisteminde sınıfın gerilerinde kalmaya mahkum olacak. Her sene bir sonraki sınıfa dahil olmak için canını dişine takacak. O arada okuldan ve derslerden soğuma ihtimalini de göz ardı etmeyelim. (burada bir parantez açmak istiyorum, aynı şeyi bir arkadaşım da söylemişti, kendi çocuğu da okula erken gitmiş ve ancak 8. sınıfta arayı kapatabilmiş)
Ben- İki özel okula başvurumuzda test yapıldı okula başlamaya uygunmuş.
- Özel okul testlerine çok güvenmeyin (zaten kilit soru çocuğum 4.sınıfta ve sonrasındaki sınıflarda uygulanacak müfredata ayak uydurabilecek mi? birinci sınıfın programına uyumda bir sorun olmuyormuş)
-Yurt dışındaki okulların ilk beş sene ders programları o kadar hafiftir ki; amaç ilk beş sene çocuğun görsel, sanatsal, duygusal ve sosyal algılarını açmaktır. Çok hafif olarak da matematik dersi verilir. Bizim ders programlarımız çok yoğun çocukların yaşlarına uygun değil (belki de bu yüzden insanımız genelde öğrenmeyi, okumayı sevmiyor).
Ben- Offfff offfff aklım çok karıştı, güzel de, bu çocuk bir senedir kreşe gidiyor artık kesip biçmekten sıkılmamış mıdır?
- Yooo neden sıkılsın? bu yeni eğitim sistemi ortaya çıkmasaydı zaten kreşe devam etmeyecek miydi? Şundan bir sene öncesine kadar çalışan annelerin çocukları 2 yaşında (bazen daha bile erken) kreşe başlayıp yedi yaşında da ayrılıyorlardı. Yani okul öncesinde neredeyse 5 sene boyunca aynı küçük kreşe gidip geliyordu.
Doğruyu söylemek gerekirse çocuğumun bu sene okul başlayacak olması fikri içten içe hoşuma gidiyordu. Dişinin çıkmasını, yürümesini beklerken hissettiğim sabırsızlığı okul konusunda da hissediyordum. Ama anladığım ve hissettiğim kadarıyla çocuğun doğru zamanda okula başlaması bütün eğitim hayatını etkileyebilecek bir karar. Galiba önemli olan benim kalbimdeki serçe değil kızımın beynindeki hücreler ve O'nun kalbindeki miniminnacık serçe. Haydi bakalım Güneş hanım bugünkü dersinin konusu "çocuklar hangi yaşlarda hangi becerileri ediniyorlar".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder