Kızımı okuldan aldıktan sonra ilk olarak bu soruyu sorarım genelde. Kızım da "oynadık, resim çizdik," belki bir iki tane farklı faaliyet adı söyleyerek cevap verir böylece de bizim dialoğumuz tamamlanır. Sonra dikkat ettim annem de bana aynı soruyu soruyor "ne yaptın kızım bugün işinde? yorgun musun?" benim cevabım da "yok değilim çalıştım geldim bir değişiklik yok" oluyor. İki gün önce okuduğum bir yazıdan ilham alarak çocuğumu okuldan aldıktan sonra sorduğum soruları farklılaştırdım şöyle ki;
- Öğretmen bugün hangi hikayeyi okudu?
- Hikayede en çok hoşuna giden bölüm neresi oldu?
- Öğretmen bu gün neler öğretti size?
- Sen bu konuları daha önce biliyor muydun?
- Öğrendiklerinden en çok hangisine şaşırdın?
- Öğlen yemeğinde yanında kim oturdu?
- Yemeğini beğendin mi? nesini beğenmedin? ya da en çok ne hoşuna gitti.
- Arkadaşın yemeğini yedi mi? o hangi yemeği en çok seviyormuş acaba?
- Arkadaşların hafta sonu ne yapacaklarmış?
- Öğretmenin hangi şarkıyı öğretti. Sence sınıfta en güzel şarkıyı kim söylüyor en komik kim söylüyor peki?
-Bugün en çok kiminle oynadın? daha önce de bu arkadaşınla mı oynuyordun?
Dün kızım cama yapıştırdığım kağıda resmini çizerken ben de bu soruları sorarak onunla sohbet ettim. Hepsine de cevap verdi. Hangi yemeği yedin sorusuna biraz bozuldu. Hep de bunu soruyorsun dedi.
Kızımın soru sormaktan korkmayan bir birey olmasını istiyorum. Basit, zor, aptalca, komik, akıllıca,saçma ne kadar soru varsa soruyorum. Soruları kafasında kategorileştirmesin. Kendince "aman bu da sorulur mu amma komik, amma saçma" demesin. Geçen gün yediği yoğurdun kullan-at kaşığını nasıl açabildiğini sordum. Bana açıklarken ki tavrı o kadar hoşuma gitti ki, bilip de bilmemezlikten gelme oyunumu daha sık yapmaya karar verdim. Bakalım o nasıl görüyor olayları, cisimleri, duyguları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder