Büyük kızım doğmadan önce kararımı vermiştim "ben kızıma kendi kendine uyuma eğitimi verecek ve asla ayağımda sallamıyacaktım". Hem zararlıydı, hem de ben modern bir anneydim. Ayakta sallamak mı? Aaa daha neler...
Sadece ayakta sallamakla kalsaydım iyiydi; doğduktan bir ay sonra eşim ve ben akşamları evin ortasında elimizde battaniye kızımızı sallıyorduk, bir iki kereden bir şey olmaz derken baktık, çocuk ayda neredeyse 1-1,5 kilo alarak büyüyor, kaba bir hesap yapıp 5 ay sonra 10 kiloyu battaniyeyle sallamak zorunda kalacağımızı anlayıp evin ortasına bir çingene salıncağı kurduk. Evet! evet! bildiğiniz iplerle yapılıp, ortasına havlu veya küçük bir pike sarılarak yapılandan, ama ne kadar rahat ettik anlatamam. 7-8 aylık olduğunda artık kızımı ayağımda sallarken ben de kitabımı okumanın dayanılmaz hafifliğini yaşıyordum. Kızımı 4 yaşına kadar ayağımda salladım. İkinci kızımda aynı hatayı yapmayacaktım. Ne de olsa artık tecrübeli bir anneydim. Biraz bağırtırıp mutlaka uyku eğitimi verecektim. Bir çok yazı ve bir kaç kitap okuyarak nasıl yapılacağı hakkındaki bilgilerimi de pekiştirdim. Ne o öyle ayakta sallamak. Doğduğundan itibaren alıştıracaktım. Dün gece 2,5 yaşındaki kızımı "aammaaannn ne yapayım? zaten 2 sene sonra istesem de sallayamayacağım sallarım gitsin ayağımda" diye düşünürken alt beynimden de hatıralar öyleeee geçip gitti, hey gidi günler hey..
sız gene ıyıymıssınız..ben oğlum bırıncı sınıfta hala sallıyordum:):) ( sallanmayı yemeden,içmeden daha cok sevıyor)
YanıtlaSil:) laf aramızda benim büyük kızım da hala bazı akşamlar babasının ayağında sallanıyor. Biz ailecek karanlık odaya girip fısır fısır konuşarak çocuklarımızı ayağımızda sallıyoruz :)
YanıtlaSil